Θειοδιπροπιονικό διστεαρύλιο;Αντιοξειδωτικό DSTDP, ADCHEM DSTDP
Σκόνη DSTDP
Παστίλι DSTDP
Χημική ονομασία:Θειοδιπροπιονικό διστεαρύλιο
Χημική φόρμουλα:S(CH2CH2COOC18H37)2
Μοριακό βάρος:683,18
Αρ. CAS:693-36-7
Περιγραφή ιδιοτήτων: Αυτό το προϊόν είναι λευκή κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι.Αδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε βενζόλιο και τολουόλιο.
Συνώνυμο
Αντιοξειδωτικό DSTDP,
Irganox PS 802, Cyanox Stdp
Δι-η-οκταδεκυλεστέρας 3,3-θειοδιπροπιονικού οξέος
3,3-θειοδιπροπιονικό διστεαρύλιο
Αντιοξειδωτικό DSTDP
Θειοδιπροπιονικό διστεαρύλιο
Αντιοξειδωτικό-STDP
Διοκταδεκυλεστέρας 3,3'-θειοδιπροπιονικού οξέος
Προσδιορισμός
Εμφάνιση: Λευκή κρυσταλλική σκόνη/ Παστίλιες
Τέφρα: Μέγιστο 0,10%
Σημείο τήξης: 63,5-68,5℃
Εφαρμογή
Το αντιοξειδωτικό DSTDP είναι ένα καλό βοηθητικό αντιοξειδωτικό και χρησιμοποιείται ευρέως σε πολυπροπυλένιο, πολυαιθυλένιο, χλωριούχο πολυβινύλιο, ABS και λιπαντικό λάδι.Έχει υψηλή τήξη και χαμηλή πτητικότητα.
Το DSTDP μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με φαινολικά αντιοξειδωτικά και απορροφητές υπεριώδους για την παραγωγή συνεργιστικών αποτελεσμάτων.
Από την άποψη της βιομηχανικής χρήσης, μπορείτε βασικά να ανατρέξετε στις ακόλουθες πέντε αρχές για να επιλέξετε:
1. Σταθερότητα
Κατά τη διαδικασία παραγωγής, το αντιοξειδωτικό πρέπει να παραμένει σταθερό, να μην εξατμίζεται εύκολα, να μην αποχρωματίζεται (ή να μην χρωματίζεται), να μην αποσυντίθεται, να μην αντιδρά με άλλα χημικά πρόσθετα και να μην αντιδρά με άλλα χημικά πρόσθετα κατά τη διάρκεια του περιβάλλοντος χρήσης και της επεξεργασίας σε υψηλή θερμοκρασία.Άλλες ουσίες στην επιφάνεια ανταλλάσσονται και δεν θα διαβρώσουν τον εξοπλισμό παραγωγής κ.λπ.
2. Συμβατότητα
Τα μακρομόρια των πλαστικών πολυμερών είναι γενικά μη πολικά, ενώ τα μόρια των αντιοξειδωτικών έχουν διαφορετικούς βαθμούς πολικότητας και τα δύο έχουν κακή συμβατότητα.Τα αντιοξειδωτικά μόρια τοποθετούνται μεταξύ των μορίων του πολυμερούς κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης.
3. Μετανάστευση
Η αντίδραση οξείδωσης των περισσότερων προϊόντων συμβαίνει κυρίως στο ρηχό στρώμα, το οποίο απαιτεί τη συνεχή μεταφορά αντιοξειδωτικών από το εσωτερικό του προϊόντος στην επιφάνεια για να λειτουργήσει.Ωστόσο, εάν ο ρυθμός μεταφοράς είναι πολύ γρήγορος, είναι εύκολο να εξατμιστεί στο περιβάλλον και να χαθεί.Αυτή η απώλεια είναι αναπόφευκτη, αλλά μπορούμε να ξεκινήσουμε με το σχεδιασμό της φόρμουλας για να ελαχιστοποιήσουμε την απώλεια.
4. Επεξεργασιμότητα
Εάν η διαφορά μεταξύ του σημείου τήξης του αντιοξειδωτικού και του εύρους τήξης του υλικού επεξεργασίας είναι πολύ μεγάλη, θα εμφανιστεί το φαινόμενο της αντιοξειδωτικής μετατόπισης ή της αντιοξειδωτικής βίδας, με αποτέλεσμα την ανομοιόμορφη κατανομή του αντιοξειδωτικού στο προϊόν.Επομένως, όταν το σημείο τήξης του αντιοξειδωτικού είναι χαμηλότερο από τη θερμοκρασία επεξεργασίας του υλικού κατά περισσότερο από 100 °C, το αντιοξειδωτικό θα πρέπει να γίνει μια κύρια παρτίδα ορισμένης συγκέντρωσης και στη συνέχεια να αναμιχθεί με τη ρητίνη πριν από τη χρήση.
5. Ασφάλεια
Πρέπει να υπάρχει τεχνητή εργασία στη διαδικασία παραγωγής, επομένως το αντιοξειδωτικό πρέπει να είναι μη τοξικό ή χαμηλής τοξικότητας, χωρίς σκόνη ή χαμηλής σκόνης και δεν θα έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στο ανθρώπινο σώμα κατά την επεξεργασία ή τη χρήση και δεν θα ρυπαίνει στο περιβάλλον περιβάλλον.Καμία βλάβη σε ζώα και φυτά.
Τα αντιοξειδωτικά είναι ένας σημαντικός κλάδος σταθεροποιητών πολυμερών.Κατά τη διαδικασία επεξεργασίας του υλικού, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στον χρόνο, τον τύπο και την ποσότητα των αντιοξειδωτικών που προστίθενται για να αποφευχθεί η αστοχία λόγω περιβαλλοντικών παραγόντων.