Distearylthiodipropionaat;Antioxidant DSTDP, ADCHEM DSTDP
DSTDP-poeder
DSTDP Pastille
Chemische naam:Distearylthiodipropionaat
Chemische formule:S(CH2CH2COOC18H37)2
Molecuulgewicht:683.18
CAS-nr.:693-36-7
Beschrijving van eigenschappen: Dit product is wit kristallijn poeder of korrels.Onoplosbaar in water, oplosbaar in benzeen en tolueen.
Synoniem
antioxidant DSTDP,
Irganox PS 802, Cyanox Stdp
3,3-thiodipropionzuur di-n-octadecylester
Distearyl-3,3-thiodipropionaat
Antioxidant DSTDP
Distearylthiodipropionaat
Antioxidant-STDP
3,3'-thiodipropionzuur dioctadecylester
Specificatie
Uiterlijk: wit kristallijn poeder/pastilles
As：Max.0,10%
Smeltpunt: 63,5-68,5 ℃
Sollicitatie
Antioxidant DSTDP is een goede hulpantioxidant en wordt veel gebruikt in polypropyleen, polyethyleen, polyvinylchloride, ABS en smeerolie.Het heeft een hoog smeltpunt en een lage vluchtigheid.
DSTDP kan ook worden gebruikt in combinatie met fenolische antioxidanten en ultraviolette absorptiemiddelen om een synergetisch effect te bereiken.
Vanuit het perspectief van industrieel gebruik kun je in principe uit de volgende vijf principes kiezen:
1. Stabiliteit
Tijdens het productieproces moet de antioxidant stabiel blijven, niet gemakkelijk vervluchtigd, niet verkleurd (of niet gekleurd), niet ontleed, niet gereageerd met andere chemische additieven en niet gereageerd met andere chemische additieven tijdens de gebruiksomgeving en verwerking bij hoge temperatuur.Andere substanties op het oppervlak worden uitgewisseld en zullen productieapparatuur, enz. niet aantasten.
2. Compatibiliteit
De macromoleculen van plastic polymeren zijn over het algemeen niet-polair, terwijl de moleculen van antioxidanten een verschillende mate van polariteit hebben, en de twee hebben een slechte compatibiliteit.Tijdens het uitharden worden antioxidantmoleculen ondergebracht tussen polymeermoleculen.
3. Migratie
De oxidatiereactie van de meeste producten vindt voornamelijk plaats in de ondiepe laag, die de continue overdracht van antioxidanten van het binnenste van het product naar het oppervlak vereist om te werken.Als de overdrachtssnelheid echter te snel is, is het gemakkelijk om in de omgeving te vervluchtigen en verloren te gaan.Dit verlies is onvermijdelijk, maar we kunnen beginnen met het ontwerpen van formules om het verlies te minimaliseren.
4. Verwerkbaarheid
Als het verschil tussen het smeltpunt van de antioxidant en het smeltbereik van het verwerkingsmateriaal te groot is, zal het fenomeen van de antioxidantdrift of de antioxidantschroef optreden, wat resulteert in een ongelijke verdeling van de antioxidant in het product.Daarom, wanneer het smeltpunt van de antioxidant lager is dan de materiaalverwerkingstemperatuur met meer dan 100 ° C, moet de antioxidant tot een masterbatch van een bepaalde concentratie worden gemaakt en vervolgens vóór gebruik met de hars worden gemengd.
5. Beveiliging
Er moet kunstmatige arbeid in het productieproces zijn, dus de antioxidant moet niet-toxisch of weinig toxisch, stofvrij of stofarm zijn en geen schadelijke effecten hebben op het menselijk lichaam tijdens verwerking of gebruik, en geen vervuiling naar de omgeving.Geen schade aan dieren en planten.
Antioxidanten zijn een belangrijke tak van polymeerstabilisatoren.Tijdens het proces van materiaalverwerking moet meer aandacht worden besteed aan de timing, het type en de hoeveelheid toegevoegde antioxidanten om falen als gevolg van omgevingsfactoren te voorkomen.